***2
ارزیابی عدم قطعیت و روش مدل :چند نظریه و آزمایش
این مقاله, شیوه هایی را کشف می کند تا مدل عدم قطعیت را با ارزیابی روش ها و شیوه ها در هم آمیزد. ما یک چهار چوب کلی را شرح می دهیم که شامل شیوه های میانگین دار کردن مدل و چند اندازه گیری است که شرح می دهند آیا روش ها و پیامدهای آنها وابسته به مدل هستند یا نه.
تیلور:
عداد متغیرهایی که هر پدیده اجتماعی خاص را تعیین می کنند, به عنوان یک قاعده به مراتب برای ذهن هر انسانی که می خواهد بطور مؤثر آنها را بفهمد و دستکاری کند, زیاد هستند. در نتیجه , آگاهی از اصولی که بوسیله آنها این پدیده ها ایجاد می شوند, خیلی کم است, حتی اگر آنها باعث شوند که ما نتیجه دقیقی از هر موقعیت و وضعیت را پیش بینی کنیم ما می توانیم اصولی را شرح دهیم تا پدیده های خاص ایجاد شوند وبا بررسی ، نتایج احتمالی را ارئه دهیم پس فقط با یک احتمال روبه رو خواهیم بود.
***3
مقدمه
این مقاله, موضوعاتی راجع به ارزشیابی روش های (سیاست های)دولت را با استفاده از مدل عدم قطعیت جستجو می کند. در اقتصاد کلان, توجه زیادی به نشانه های مثبت و منفی بی ثباتی (مدل عدم قطعیت) شده است.یکی از جهت گیری های عمده این اثر مربوط به نقش ها و آثار هانس و ساگنت(2001) در ارائه تحلیل روش ها است. سایر نمونه های مربوط به نقش داشتن افراد در برنامه تحقیق فوق, گیاننی (2002), مارسلینو و سالمون(2002), انتاسکی و استاک (2002), تتلو و وان زور موهلن(2001) و خودمان: بروک و دارلوف (2005-2004) و بروک و (2003) هستند.
***4
این برنامه از رویکردی تبعیت می کند که به وسیله والد(1950) انتخاب شده است رویکرد ما برای مدل عدم قطعیت, فضاهای مدلی را تحلیل می کند که از این نظر غیر مکانی هستند که ما نیاز نداریم که مدل های متفاوت به یکدیگر بر طبق چند پارامتر, نزدیک باشند.
در زمینه اقتصاد کلان : مدل های مجزا (پراکنده)
در زمینه سیاست های پولی :مدل رو به عقب ،رو به جلو ،مدل پیوندی
مدل عدم قطعیت مدلی که در بین مدل ها وجود دارد ،مدلی که از انتظارات بهره می برد و فرد تفاوت هایی با توجه به چگونگی تنظیم و عدم توافق و اجماع از انتظارات در برابر اندازه گیری های پزوهش محور ،پیدا می کند.
***6
بطور رسمی ما با مدل عدم قطعیت صحیح به شیوه ای رفتار می کنیم که با سایر فرم های عدم قطعیت یکسان هستند. از این دیدگاه, تحصیل سیاست ها بر اساس یک مدل واحد را می توان تصور کرد که عبارت احتمال پذیری شرطی را ایجاد می کنند که در آن یکی از اجزای شرطی کردن, مدل است.
فرد چگونه می تواند در زمینه شرطی کردن به پیش رود؟
یک راه حل ناشی از استفاده روش های میانگین کردن مدل آن است که در آن فرد ابتدا احتمال پذیری شرطی چند هدف ناشناخته از داده های ارائه شده را ارزیابی می کند .انتخاب مدل و حذف ثانویه این شرط برای یک مدل را با ترکیب "متغیر" مدل دنبال می کندحذف این وابستگی برای سنجش میانگین های احتمالات خاص مدل است که در آن سنجش ها با احتمال پذیری هر مدل مطابقت می کند که یکی درست خواهد بود.
***7
میانگین گرفتن مدل بیانگر یک پیشرفت مهم جدید در متون آماری است و نقش های عمده ای را دراپر(1995) درافتوی و بروک(1997) ایفا کردند. در متون اقتصاد این کاربرد شامل رشد اقتصادی و پیش بینی است.
در حالیکه میانگین گرفتن مدل ,ابزاری قوی برای معرفی کردن مدل عدم قطعیت است. فرد می تواند زمینه هایی را تصور کند که در آن سیاستگذاران اطاعت بیشتری را فقط از آمار خلاصه شده مربوط به آثار یک سیاست بر نتایج در جائیکه وابستگی مدل وجود دارد,را دارند.
***8
گزارش درست تأثیرات مدل عدم قطعیت همچنین باید شامل شرح هایی در این مورد باشد که چگونه انتخاب مدل بر فرم یک قاعده سیاسی و نتایج مرتبط با آن قاعده اثر می گذارد . این وابستگی باعث می شود که ما آمارهایی را محاسبه کنیم که "درجه پراکندگی نتیجه" را اندازه گیری می کنند. معلوم می کنند چگونه ضررهای مرتبط با یک قاعده سیاسی بهینه خاص, بستگی به مدل دارند و"پراکندگی عمل" که اندازه می گیرد چگونه سیاست بهینه در مدل های انتخابی در یک فضای مدل فرق می کند.