***3
رشد رویشى مجدد )1(
ذخایر غذائى
مواد آلى ذخیره شده براى شروع رشد ضرورى است. مطالعاتى که روى رشد در تاریکى انجام شده است مشخص کرده است که کربوهیدراتها بهعنوان ذخیره غذائى گیاه عمل مىکنند. اسمیت نشان داد که ریشههاى یونجه، نشاسته و قند یعنى کربوهیدراتهاى غیرساختمانی، ذخیره مىکنند. کربوهیدراتهاى غیرساختمانى در طول تاریکى به مصرف سوخت و ساز گیاه مىرسند. درصورتىکه همىسلولز و دیگر اجزاء مواد خشک )کربوهیدراتهاى ساختمانی( به مصرف سوخت و ساز گیاه نمىرسند.
معمولاً گیاهچه یک گیاه یک ساله از دانه که داراى مقدار زیادى کربوهیدرات چربى و پروتئین است تغذیه مىکند. گیاهان چندساله مقدار کمى از ذخایر غذائى خود را به تولید بذر اختصاص مىدهند بهطورى که رشد
***4
دوباره گیاهان جدید بهطور عمده بهعلت وجود ذخایر غذائى موجود در قسمتهاى مختلف اندامهاى رویشى مثل ریزوم، استولن، ساقه کورم )تیموتی( قاعده برگ یا کاه )علفباغى Dactylis glomerata(، و ریشهها )یونجه(یا ترکیبى از این قسمتها مىباشد. سولیوان و اسپراگ نتیجه گرفتند که رشد مجدد علفباغى در ابتدا، بستگى به ذخیره مواد در قاعده برگ پائین و ریشهها دارد. گیاهان دوساله در سال اول تولید بذر نکرده و بهجاى آن مقدار زیادى مواد غذائى را در ریشههاى اصلى و ضخیم خود و یا مانند کرفس در دمبرگ ذخیره مىکنند.
کربوهیدراتهاى ذخیرهاى )کل کربوهیدرات غیر ساختمانى یا TNC،Total (nonstrucural corbohydrates، در طى پائیز که هواى روز گرم و آفتابى و هواى شب سرد بوده و لذا شرایط براى فتوسنتزى خالص مطلوب و براى رشد شاخ و برگ چندان مناسب نیست، ذخیره مىشوند. برخى از عوامل آب و هوائى و خاکى مخصوصاً ازت زیاد خاک، روى ذخیره مواد اثر منفى دارند. ذخیرهسازى با افزایش سن گیاه زیاد مىشود.
***5
ذخیره مواد غذائى یک راهبرد مهم در مدیریت محصولات علوفهای، مرتعى و چمنى است. گونههاى مختلف از این نظر با هم تفاوت زیادى دارند. بعضى از آنها نسبت به برداشتهاى با فاصله کم یا برداشتهاى مستمر بسیار سازگار هستند، چون داراى عادت رشد خزنده بوده و در مقایسه با گونههاى دیگر پس از برگریزى نیز شاخص سطح برگ زیادى را در سطح زمین دارا هستند )بهعنوان مثال گونههاى چمنی(. یونجه داراى این چنین توانائى نبوده، یا توانائى بسیار کمى دارد. بنابراین تعداد دفعات برداشت باید براساس توازنى بین کیفیت علوفه، عملکرد و حفظ برگ براى مدت کافى تنظیم گردد تا بتواند مواد غذائى کافى براى بقاء، برداشتهاى مکرر منجر به افزایش کیفیت علوفه برداشت شده مىگردد اما کاهش عملکرد، ذخیره مواد غذائی، و عمر گیاه را در پى دارد.
***6
مطالعات متعددى که در مورد بقولات و گرامینه ها انجام گرفته است نشان مىدهد که پس از برداشت، میزان ذخیره کربوهیدراتهاى بهطور مشخص کاهش مىیابد. در تحقیقات خود روى یونجه در ایالت و یسکانیسن به این نتیجه رسید که طرح یک برنامه زمانى برداشت )بهطورى که امکان ذخیره کربوهیدراتها را فراهم کند( براى عملکرد و بقاء یونجه لازم است )شکل درصد کل کربوهیدراتهاى قابل استفاده در ریشه یونجه و شبدر پنجهمرغى که دوبار در طول فصل رشد برداشت شدهاند( مشاهده کرد که سرعت باز شدن برگچههاى شبدر قرمز در مزرعه برداشت شده بیشتر از مزرعه برداشت نشده بود. لذا وى پیشنهاد کرد که تنظیمکنندههاى رشد نیز بایستى در رشد مجدد مؤثر باشند.