***2
اولین و بدترین راه تعلیم و تربیت چیست؟
برآورده کردن همه‌ی نیازها و خواست‌های فرزندان، اولین و بدترین راه تعلیم و تربیت است. احساس محبت بیش از حد باعث لوس و ننر شدن فرزندان می‌شود.
لوس و ننر بار اوردن به این معنی است که آن‌چه را می‌خواهند، ولو غیر منطقی بوده، ولو غیرمنطقی بوده، به آن نیاز نداشته باشند، برایشان فراهم کنید، یا این که کودک را همیشه مانند یک نوزاد تر و خشک کنید. همه‌ی خواست‌های لازم و غیر لازم او را برآورده سازید، کودک را محور زندگی قرار دهید و همه‌ی کارها را در ارتباط با او، وجود او و خواست وی برایش انجام دهید.
***3
هوش هیجانی چرا از هوش ذهنی مهم‌تر است؟
این سوال در مورد مادرانی است که از بچه‌های خجالتی و کم‌روی خود بی‌نهایت مراقبت و محافظت را می‌کردند تا هیچ تجربه‌ی بدی آنها را آزار ندهد و حتی در هیچ زمانی با این تجارب نامطلوب روبه‌رو نشوند! این مادران بچه‌هایی بار آوردند که هر چه از سن آنها گذشت ترسوتر و خجالتی‌تر شدند. اما مادرانی که به طور دائم فرزندان خجالتی خود را تشویق می‌کردند که با دنیا و خوب و بد آن روبه‌رو شوند، فرزندانی تربیت کردند که کم‌کم ترس و خجالت خود را از دست دادند و در بزرگسالی به مراتب بهتر از دسته‌ی اول توانستند از عهد ی مسائل زندگی خود برآیند.
***4
هم‌چنین، پدر و مادرهایی که بچه‌های خود را عادت میدهند برای انجام هر کار خوب پاداش بگیرند، فرزندانشان افرادی میشوند که هر کاری می‌کنند، انتظار دارند کسی از آنها تعریف و تمجید کند و اگر پاداشی در کار نباشد، اصلاً کار انجام نمی‌دهند.
در تحقیق دیگری، نتایج نشان میدهد بچه‌هایی که در اولین فرصت برای گرفتن شیرینی‌های داده شده را گرفتند، در مقایسه با بچه‌هایی که از اولین فرصت برای گرفتن شیرینی استفاده نکردند بلکه قدری صبر کردند تا حتی شیرینی بیش‌تری بگیرند، آدم‌های متفاوتی بارآمدند.